Ο Brian De Palma ήταν μέχρι και το 1998 που έκανε το “Snake Eyes” ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης όλων των εποχών. Μπορεί να μιμήθηκε τον Χίτσκοκ, και το σκηνοθετικό του στυλ να θεωρείται πλέον ξεπερασμένο όμως για 25 χρόνια δεν έπαψε να απασχολεί έντονα τον κινηματογραφικό κόσμο ακόμη και με τις αποτυχίες του (βλ.The bonfire of the vanities του 1990).O Ταραντίνο του αφιερώνει ολόκληρες σκηνές και είναι ένας από τους τεράστιους σκηνοθέτες των 70΄ς άσχετα αν δεν έφτασε ποτέ την επιτυχία των υπολοίπων (Spielberg, Coppola,Scorsese). Τελευταία ευκαιρία που του έδωσα ήταν το 2006 με την «Μαύρη Ντάλια» όπου στο πρώτο 5λεπτο βούλιαξα στο κάθισμα μου γιατί δεν μπορούσα να κοιτάξω τους υπόλοιπους στα μάτια. Τους είχα υποσχεθεί ότι αυτή την φορά «το’χει» και ότι θα τα καταφέρει όπως παλιά...Τέλος πάντων.
Σας
παρουσιάζω μετά από πολύ σκέψη τις δέκα καλύτερες ταινίες του πρώην αγαπημένου
μου σκηνοθέτη.
Αλληγορική
ροκ όπερα βασισμένη στο Φάουστ. Απόλυτα προσωπικό σκηνοθετικό ύφος, χρώματα
παντού, φοβερή μουσική και χιούμορ. Είχα την τύχη να τη δω σε φεστιβάλ ταινιών
τρόμου και λοιπών cult
καταστάσεων στο ΑΛΦΑΒΙΛ. Ανεπανάληπτη
εμπειρία!
Highlights: Παρωδία της σκηνής του μπάνιου του
Ψυχώ.
Πολιτικό
θρίλερ. Μυστήριο και ρομαντισμός σε μια σκοτεινή ταινία. Μελαγχολική ερμηνεία
από τον Τραβόλτα. Όσα rewind
και εάν έκανα στο φινάλε
δεν το χόρτασα ποτέ… ούτε κατάφερα να το αλλάξω. Steadicam χρήση πρώτη φορά για τον De Palma.
Highlights: Το φινάλε.
Ερωτικό
θρίλερ, πολλά χρόνια πριν το Βασικό Ένστικτο. Κλασικός De Palma της χρυσής περιόδου με πολλές σκηνές
ανθολογίας. Ασανσέρ, μουσείο, τραίνο, γραφείο.
Highlights: Η σκηνή στο μουσείο έχει ένα
μυστικό!
Κλασική
ταινία τρόμου και πολύ καλή μεταφορά βιβλίου του Stephen King. Δυνατή ταινία στην οποία τα κάνει
όλα: κάμερα γύρω-γύρω όλοi,
οθόνη χωρισμένη στα 2, slow
motion σε σκηνές έντασης, εφιαλτικό φινάλε.
Highlights: Ολόκληρη η ταινία.
Ο
Δεσμώτης του Ιλίγγου και ο Σιωπηλός Μάρτυρας συνδυάζονται αλά De Palma στην καρδιά των 80’s. Ερωτικό θρίλερ με ξανθιές, μελαχρινές
και ένα τρυπάνι!
Highlights: Το τρυπάνι, το Relax (των Frankie goes to Hollywood) και η Melanie Griffith.
Super classic remake, με ένα Αλ Πατσίνο φωτιά και λάβρα!
Άνοιγμα στο mainstream,
βία, ναρκωτικά και πολύ πάθος! Πάθος στις ερμηνείες, στο σενάριο, στο φινάλε. Η
άνοδος και η πτώση του Tony
Montana
θα φοριέται για πάντα σε
μπλουζάκι.
Highlights: Ο Αλ Πατσίνο.
Για
άλλη μια φορά το δίδυμο De
Palma - Al Pacino πιάνει φοβερή απόδοση! Το σενάριο
είναι ο Scarface από
την ανάποδη αφού το μόνο όνειρο είναι η αφίσα! Συγκινητικό ως και η τελευταία
πραγματικά “μεγάλη ταινία” του.
Highlights: Η σκηνή στο μπιλιαρδάδικο, και η
τελική σκηνή καταδίωξης.
Η
αρχή για ένα μεγάλο δημιουργό. Delete
σε ό,τι είχε κάνει μέχρι
τότε και ξεκίνημα για ένα στυλ που κατηγορήθηκε ως απομίμηση του Χίτσκοκ.
Highlights: Η σκηνή με το μαχαίρι.
Ιστορική
γκανγκστερική περιπέτεια με θέμα τον Αλ Καπόνε και τον Elliot Nes που τον συνέλαβε. Μεγάλη εμπορική επιτυχία
και το μοναδικό Όσκαρ (β’ ρόλου) για τον Sean Connery.
Highlights: Η σκηνή στις σκάλες με το καρότσι
(ρεσιτάλ slow
motion), ο Ρόμπερτ
Ντε Νίρο με το ρόπαλο.
Του
ταίριαξε γάντι η φάση αφού όλη η ταινία αφορά μεταμφιέσεις, προδοσίες, το “είναι”
και το “φαίνεσθαι”, απάτες, ανατροπές κλπ. Τα πήγε καλά γιατί τα έχει ξανακάνει
όλα στις υπόλοιπες ταινίες της λίστας. Απλώς εδώ είναι πιο καλογυαλισμένα τα
πράγματα, με βλέμμα στα ταμεία.
Highlights: Η σκηνή με τον κρεμασμένο Τομ Κρουζ,
λίγα εκατοστά από το έδαφος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου