Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Uncle Acid and the deadbeats, This is nowhere 11.04.14 An club



Επιτέλους! Επιτέλους μια μπάντα πάνω στην δημιουργική της νιότη! Επιτέλους με προσιτό εισιτήριο και στον κατάλληλο χώρο! Μα επιτέλους με καλό ήχο και εκρηκτική απόδοση! Κυρίες και κύριοι οι Uncle Acid and the deadbeats ήρθαν, είδαν, ενίκησαν!
Βροχερή η Παρασκευή της 11/4/2014.  Ήδη από τις 21:00 που άνοιξαν οι πόρτες, καμιά 30αριά άτομα ήταν συγκεντρωμένα έξω από το An club στη Σολωμού. Η επιλογή του χώρου, ειδικά όταν κατέβηκα τα σκαλιά και οι αναμνήσεις επέστρεψαν, θεωρώ ιδανική για το συγκεκριμένο συγκρότημα. Δεν θυμάμαι πριν πόσα χρόνια βρέθηκα στο συγκεκριμένο club, και δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερο comeback. Πρώτη αναφορά πρέπει να γίνει στον κόσμο που γέμισε ασφυκτικά κάθε σημείο γύρω από την μικρή σκηνή του An club. Όπως συνηθίζουμε με τον συνοδοιπόρο Σπύρο σε πολλές περιπτώσεις, θα μιλήσω με ποσοστά. Γύρω στο 40% αποτελούταν από κοπέλες και μάλιστα (για άλλη μια φορά – βλ.Graveyard) νεαρής ηλικίας. Το γυναικείο φύλο γνωρίζει και ακούει psychedelic rock doom λοιπόν. Το υπόλοιπο 60% που συνόδευε το 40% (είπαμε θα μιλήσουμε με ποσοστά, όλα κι όλα) ήταν μουσάτοι! Ναι μουσάτοι! Άντε καμιά τριανταριά να ήταν με μουστάκια και με μεγάλη προσπάθεια μπορεί να εντόπιζες και 10 άτομα που είχαν πρόσφατα χρησιμοποιήσει ξυραφάκι. Δεδομένου ότι παραβρεθήκαμε γύρω στα 500 άτομα (τίγκα!), κάντε τους υπολογισμούς και βρείτε το ποσοστό των ξυρισμένων. Η απόλυτη μειοψηφία. Όπως και να’χει, με μούσια ή χωρίς, όλοι ήξεραν γιατί βρέθηκαν στο An club και περίμεναν με ανυπομονησία να ξεκινήσει το live.

Ανοίξανε οι Θεσσαλονικείς This is nowhere με την ατμοσφαιρική και κατά κύριο λόγο space-psychedelic rock μουσική τους. Με λιγότερα stoner στοιχεία, πολλή παραμόρφωση στην κιθάρα, γλυκά-υπνωτιστικά φωνητικά, ο ήχος της μπάντας βασίζεται στα 2 (!) μπάσα και τις μεγάλες σε διάρκεια παραισθησιογόνες συνθέσεις. Το 50λεπτο που βρέθηκαν στη σκηνή ήταν σαν ένα ταξίδι των από όσο κατάλαβα 3 συνθέσεων. Με απίθανα ξεσπάσματα σε κάποια σημεία, αλλά και κάποια πιο βαρετά μέρη (λίγα να το πούμε), κέρδισαν δίκαια το χειροκρότημα του κόσμου που είχε σχεδόν γεμίσει τα πάντα γύρω από την σκηνή. Το λιγότερο μπορούν να χαρακτηρισθούν ενδιαφέροντες ενώ και ο ήχος τους ήταν σε καλό επίπεδο.

Μετά από ένα μικρό διάλλειμα, μέσα σε επευφημίες ο θείος Acid και η παρέα του βρέθηκαν στην σκηνή για να κάνουν ένα τσεκ στα όργανα τους και να γίνουν οι τελικές ετοιμασίες πριν την εμφάνιση τους. Το κλίμα επιβεβαίωσε το αρχικό μου προαίσθημα, ότι δηλαδή θα γίνει φοβερό live. Οι Uncle Acid and the deadbeats, πήραν κεφάλια από το πρώτο κομμάτι “Mt.Abraxas” από το τελευταίο τους άλμπουμ “Mind Control”. Επιθετικότητα, ενέργεια, head banging και εξωπραγματική απόδοση. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε αμέσως και οι Εγγλέζοι (όλοι μουσάτοι και αυτοί πλην του μπασίστα) συνέχισαν σε εξοντωτικούς ρυθμούς για την επόμενη 1 ώρα και είκοσι λεπτά περίπου. Παθιασμένος ρυθμός και πολύ μικρά διαλλείματα μεταξύ των κομματιών , με άψογο ήχο (ίσως μόνο τα φωνητικά να έπρεπε να είναι λίγο πιο πάνω) και το doom rock γνώρισε μεγαλεία αυτό το βράδυ. Τα παίξανε όλα. Εντάξει όχι και τους τρεις δίσκους τους αλλά τα καλύτερα από αυτούς. Θα αναφέρω όλο το set list που μας άλλαξε τα φώτα: Mt.Abraxas, Mind crawler, Crystal spiders, I’ll cut you down, Death’s door, Poison Apple, Valley of the dolls, Over and over again, Vampire circus, 13 Candles, Withered hand of evil, Desert Ceremony.
Encore δεν υπήρξε ποτέ. Και τι να το κάνεις όταν η εμφάνιση είναι οδοστρωτήρας και σε αφήνει άφωνο. Όταν η εικόνα των 4 evil Εγγλέζων, που αφιερώνουν τραγούδια στον Charles Manson και την Sharon Tate , θα κάνει πολύ καιρό να σβήσει από την μνήμη σου. Οι Uncle Acid and the deadbeats πέρασαν σαν τυφώνας από την σκηνή του An club. Πωρωμένοι με την μουσική τους , άξιοι συνεχιστές του Sabbathiκού ήχου, μας έκαναν να περιμένουμε το επόμενο άλμπουμ και  την αντίστοιχη περιοδεία. Όσοι ήμασταν εκεί θα παραμιλάμε καιρό και θα “διαφημίζουμε” την καθηλωτική αυτή εμφάνιση.
Απολογισμός: Όρεξη, ένταση, ποιότητα, πάθος. Ποιος είπε ότι μόνο τα γερόντια έρχονται για live στην Ελλάδα; Ρωτήστε τον θείο από την Αγγλία, κάτι θα ξέρει.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου