Witch Mountain, Aeon Aphelion, Reversed Nature 19.6.14 Six d.o.g.s.

Το live των Witch Mountain στο Six D.o.g.s. στις 19/06/14 είχε άτυχους και τυχερούς. Άτυχο ήταν το σχήμα που έπαιζε την ίδια μέρα με το κρίσιμο παιχνίδι της Εθνικής ποδοσφαίρου με την Ιαπωνία για το Μουντιάλ της Βραζιλίας και έτσι το live είχε χαμηλή προσέλευση. Τυχεροί εμείς οι λίγοι που παραβρεθήκαμε εκείνο το βράδυ στο club της οδού Αβραμιώτου και μας αλλάξανε τα φώτα. Δηλώνω εξαρχής ότι είναι το πιο τίμιο live που έχω παρακολουθήσει by far.

 Δυστυχώς καθυστέρησα να φτάσω και έτσι έχασα τους Reversed Nature. Έφτασα ακριβώς την ώρα που ξεκίνησαν οι Aeon Aphelion το set τους. Παίζοντας doom με κλασικά αργά περάσματα αλλά και κάποια πιο “alternative” σημεία, δεν με άφησαν αδιάφορο. Πιστεύω όμως ότι σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης στα φωνητικά. Δυνατή η παρουσία του “δικού” τους κοινού που γούσταρε πολύ. 

 Ήδη ανάμεσα στον κόσμο κυκλοφορούσαν τα μέλη των Witch Mountain. Ο κιθαρίστας ιδρυτής και βασικό συνθέτης Rob Wrong, ο drummer Nathan Carson (επίσης από το ’97 στο συγκρότημα), ο “νέος” Charles Thomas στο μπάσο και φυσικά η Uta Plotkin στα φωνητικά που έδωσε την ώθηση στην μπάντα το 2009 να επιστρέψει για τα καλά. Όλοι τους φιλικοί και απλοί, φωτογραφήθηκαν και μίλησαν μαζί με όποιον τους το ζήταγε, ενώ υπέγραψαν CD και LP. Όπως μου είπε ο Rob, το νέο τους άλμπουμ θα κυκλοφορήσει το Σεπτέμβριο και θα λέγεται Mobile of Angels. Φάνηκαν τόσο καλά παιδιά που τίποτα δεν μας προετοίμαζε για τα “κτήνη” που μεταμορφώνονται επί σκηνής.
Και ενώ οι Aeon Aphelion τελείωσαν το set τους (γύρω στα 45’), δημιουργήθηκε το παράδοξο της μείωσης του κοινού πριν την headline εμφάνιση, λόγω της “μπάλας”. Έτσι λοιπόν οι Witch Mountain ανέβηκαν στη σκηνή με maximum 70 άτομα μπροστά τους διψασμένα για bluesy doom καταστάσεις. Για την επόμενη 1 ώρα και 40 λεπτά, απέδωσαν τα μέγιστα και δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα μοναδική. Έπαιξαν 3 κομμάτια από τον επερχόμενο δίσκο τους, τα Wing of the Lord και Plastic Cage από το South of Salem του 2011 και ολόκληρο (πλην του Aurelia) το φοβερό Cauldron of the wild του 2012.

Σε δαιμονισμένη φόρμα όλοι τους, δέχονταν παραγγελίες, κάνανε πλάκες και έλεγαν ιστορίες από την περιοδεία τους. Η Uta ειδικά μεταξύ των κομματιών, φαινόταν τόσο χαμηλών τόνων, αλλά με το που ξεκίναγε το επόμενο κομμάτι γινόταν πάλι η doom βασίλισσα που ξέρουμε από τους δίσκους. Και όσο ο κόσμος έφευγε (αχ αυτή η μπάλα…), τόσο η μπάντα ανέβαζε την απόδοσή της σεβόμενη τους fan της και μας φύλαγε τα καλύτερα για το τέλος. Τα “Shelter” και “Never know” που αφήνουν και περισσότερο χώρο στη φωνή της Uta, ήταν υπερβατικές εμπειρίες. Αν αυτό δεν είναι τιμιότητα και επαγγελματισμός τότε δεν ξέρω τι είναι. Απλά respect.

Με το ίδιο κέφι, όταν κατέβηκαν από τη σκηνή βρέθηκαν αμέσως στο χώρο του merchandise όπου τους ευχαριστήσαμε για το υπέροχο show και πήραμε και την δέσμευση ότι θα ξανάρθουν.

Ό,τι ζήσαμε την Πέμπτη το βράδυ είναι πλέον σπάνιο. Όμορφος χώρος, ήχος φανταστικός έως ψαρωτικός και ένα συγκρότημα που δεν χορταίνεται.

 Στην πραγματικότητα αυτά είναι τα ΜΕΓΑΛΑ συγκροτήματα, αυτά που δεν είναι star αλλά αγνοί οπαδοί του είδους που υπηρετούν. Και οι Witch Mountain είναι σίγουρα στην τριάδα των σύγχρονων ΜΕΓΑΛΩΝ DOOM σχημάτων.

Βιντεάκι στο Youtube δεν υπάρχει. Αναμενόμενο. Το υλικό του κινητού μου τηλεφώνου πολύ φτωχό και άδικο ηχητικά. Έτσι επέλεξα ένα παλιότερο βίντεο με καλό ήχο, για να απολαύσετε τη δύναμη αυτής της μπάντας.Βέβαια πλέον ο μπασίστας έχει αντικατασταθεί από τον τατουαζάτο Charles Thomas, αλλά χαλάλι. Πάνω απ’όλα η μουσική!

Για την ιστορία η Εθνική μας πήγε καλά παίρνοντας την πολύτιμη ισοπαλία απέναντι στην Ιαπωνία. 

INCENDIES (2010) Drama Mystery

 Incendies

 Tα δίδυμα της Nawal Marwan, μετανάστριας στον Καναδά, η Jeanne και ο Simon θα πρέπει να ξετυλίξουν το μυστήριο της ζωής της μητέρας τους, αφού αυτή πεθάνει μετά από ένα βαρύ εγκεφαλικό. Λαμβάνουν οδηγίες από τον Notaire Jean Lebel, τον εργοδότη της, ώστε να ταξιδέψουν στην Μέση Ανατολή και να εκπληρώσουν τις τελευταίες της επιθυμίες. Οι αποκαλύψεις κατά την διάρκεια των ερευνών είναι συγκλονιστικές και πέρα από κάθε φαντασία. Δίνονται ταυτόχρονα με συνεχή flashback από την ταραχώδη και φρικτή ζωή της Nawal σε κάποια χώρα που ποτέ δεν ονομάζεται αλλά έχει ομοιότητες με την κατάσταση που επικρατούσε στον Λίβανο. Ένας παρανοϊκός εμφύλιος , θρησκευτικός φανατισμός, δολοφονίες, βασανιστήρια και βιασμοί είναι ο κόσμος στον οποίο έζησε και επιβίωσε η μητέρα των διδύμων.  Όλη αυτή η βία και η σκληρότητα του πολέμου είναι η βαριά κληρονομιά που πρέπει να γνωρίσουν τα παιδιά της Nawal (και εμείς με τα flashback) για να γνωρίσουν και πραγματικά τον εαυτό τους.

Για να καταλάβουν πόσο σημαντική είναι αυτή η δοκιμασία στην οποία τα υποβάλλει μετά θάνατον η μητέρα τους , θα βοηθηθούν από την ήρεμη και αποφασιστική παρουσία του Notaire Jean Lebel που πραγματικά νοιαζόταν για αυτήν. Τους παρουσιάζει τις επιθυμίες της μητέρας τους ως ιερό καθήκον και θα παίξει ενεργό ρόλο στην περιπέτεια που τους περιμένει. Το τέλος αυτής της περιπέτειας θα είναι έντονο, δραματικό και λυτρωτικό.

Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό του 2003 του Wajdi Manawad. Πρόκειται για μια τραγική και μεγαλειώδη ιστορία. Ήθελα καιρό να το γράψω και να το εννοώ: η ταινία είναι MUST WATCH!

Σκηνοθετημένη από τον Dennis Villeneuve πρόκειται για αριστούργημα. Η σκηνοθεσία του, με μεγάλες σιωπές και πολύ ρεαλισμό, αποδίδει τέλεια την συγκινητική ιστορία της Nawal. Με τα πλάνα του μας μεταφέρει «μέσα» στις σκληρές καταστάσεις της νεανικής της ζωής, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ο θεατής θα αποτραβήξει το βλέμμα του από την ωμότητα κάποιων σημείων.  Δεν είναι τυχαίο που το Hollywood έσπευσε να τον «προσλάβει» για το πολύ δυνατό “Prisoners” με Hugh Jackman και Jake Gyllenhaal. Στο κεντρικό ρόλο , η Lubna Azabal είναι συγκλονιστική, ενώ όλο το cast δίνει πολύ καλές ερμηνείες.

Για κλείσιμο, απλά θα επαναλάβω… MUST WATCH!