Αρκετές
φορές, ξεκινάμε με το έτερον ήμισυ, να δούμε μια ταινία βάσει κάποιων δεδομένων
που λόγω κεκτημένης ταχύτητας συλλογής πληροφοριών (και των ρυθμών που ζούμε
σήμερα γενικότερα), αποδεικνύονται ελλιπής ή και λανθασμένα. Για το Lilya
4-Ever, ανακοίνωσα στη σύζυγο ότι πρόκειται για μια «ρωσική» (στόινκ) κομεντί
(ταρατατζούμ) με υψηλή βαθμολογία στο IMDB. Τουλάχιστον πέτυχα τη βαθμολογία
γιατί τίποτα δε με είχε προετοιμάσει για την αληθινή Lilya και τον σουηδό
σκηνοθέτη Lukas Moodysson.
Από
τα πρώτα λεπτά της ταινίας γίνεται αντιληπτό ότι βρισκόμαστε σε κάποια από τις
χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Στη Λιθουανία λοιπόν, τα μεγαλεπήβολα –
εγκαταλειμμένα κτίρια, η απελπισία και η φτώχεια βρίσκονται σε κάθε πλάνο. Και
σε κάθε πλάνο θα είναι πλέον και η Lilya. Μια όμορφη έφηβη που θα εγκαταλείψει
η μητέρα της για να φύγει με τον εραστή της στον παράδεισο της Αμερικής. Την Lilya θα αναλάβει η θεία της και ουσιαστικά μοναδική
της παρέα θα είναι ο μικρότερος της Volodya.
Η
Lilya θα κάνει πολλά για να επιβιώσει στην
απεραντοσύνη της φτώχειας και του εξευτελισμού που ακολούθησε την πτώση του
σοσιαλισμού. Θα εκδοθεί με τη θέλησή της (για να επιβιώσει), παρά τη θέληση της
γιατί θα την αναγκάσουν και κάποια στιγμή θα ερωτευτεί. Κάπου εδώ σταματάει και
η εξιστόρηση του σεναρίου. Όπως πλέον έχετε καταλάβει (και εμείς μετά τα πρώτα
δέκα λεπτά), έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ δυνατό κοινωνικό δράμα και μια
ταινία με σκηνές που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη σας.
Ο
Lukas Moodysson παραδίδει ένα αριστούργημα μαγικού ρεαλισμού με συνεχείς
εναλλαγές σκληρών σκηνών (ειδικά οι ερωτικές - τρομακτικές λήψεις). Την ιστορία
της Lilya, λίγο πολύ
την γνωρίζουμε όλοι. Ξέρουμε τι έγινε με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Άλλο
όμως να υποθέτεις ότι ξέρεις και τελείως διαφορετικό από το να το βιώσεις.
Το
Lilya 4-Ever είναι μια βιωματική ταινία, έντονων συγκινήσεων και ενός αξέχαστου
φινάλε.
Συστήνετε
ιδιαίτερα σε φίλους του «Δαμάζοντας τα Κύματα».
Για
τη νεαρή πρωταγωνίστρια Oksana Akinshina, απλά να πούμε ότι η ταινία χωρίς αυτή
δεν θα ήταν ίδια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου