Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

Throwback: The Descent (2005) Horror

  

Ο Neil Marshall αφήνει μηδενικά περιθώρια εφησυχασμού και ηρεμίας. Από την αρχική σοκαριστική εισαγωγή και για 100 λεπτά δεν θα κάνετε διάλλειμα από τον τρόμο ούτε για 5 συνεχόμενα από αυτά…



Η εκδρομή μιας παρέας γυναικών που πάει για εξερεύνηση σε σπηλιές θα πάρει απροσδόκητη και εφιαλτική τροπή όταν θα βρεθούν εγκλωβισμένες, ψάχνοντας τρόπο διαφυγής. Δυστυχώς όμως αυτό είναι το μικρότερο από τα προβλήματά τους, αφού για «παρέα» έχουν αιμοδιψή ανθρωπόμορφα τέρατα. Η έλλειψη φωτός δημιουργεί μια απίστευτα τρομακτική ατμόσφαιρα, ενώ το όλο concept έχει αρκετά στοιχεία από το νέο κύμα Γαλλικού τρόμου των 00s. Δηλαδή γυναίκες πρωταγωνίστριες και πολύ αίμα!

Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζονται τα τέρατα για να τρομάξεις στο “ The Descent”. Η αίσθηση εγκλεισμού και καμίας ελπίδας για σωτηρία είναι αρκετή από την αρχή.
Αυτό που θα ακολουθήσει στη συνέχεια, με την εμφάνιση των τεράτων, περιέχει μερικές από τις καλύτερες «αϊ σιχτίρια» σκηνές που έχετε δει, αλλά και πολλές βίαιες που εξετάζουν τα όρια μεταξύ ανθρώπων και ζώων. Αναπόφευκτα, τα ζωώδη ένστικτα επιβίωσης που κρύβουν οι πρωταγωνίστριες θα βγουν στην επιφάνεια κατά το γνωστό «Ο θάνατός σου η ζωή μου».
Το φινάλε είναι άξιο της υπόλοιπης ταινίας, δηλαδή (α ρε De Palma) εφιαλτικό και πάρα πολύ τρομακτικό.
Ο Neil Marshall είχε δείξει τι μπορεί να κάνει με το “Dog Soldiers” του 2002 (και με χαμηλό budget) και με το “The Descent” υπογράφει την καλύτερη δουλειά της καριέρας του, σε επίπεδο σεναρίου και σκηνοθεσίας.



8/10

ΥΓ.1: Πληροφοριακά: Παραδόξως έχει κυκλοφορήσει και το “ The Descent No 2”,  στα όρια του απαράδεκτου. Κρατάει μια κοντινή μίνιμουμ ατμόσφαιρα αλλά αποφύγετέ το γιατί χαλάει την εικόνα του αρχικού αριστουργήματος (σε επίπεδο Horror πάντα).

ΥΓ.2: Νίκο και Φρόσω πέρασαν κιόλας 10 χρόνια από εκείνο το βράδυ που κρατιόμασταν χεράκι χεράκι στη σκοτεινή αίθουσα.




 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου