Ο M. Night Shyamalan αποτελεί ένα σημαντικό όνομα στο χώρο
του τρόμου των τελευταίων είκοσι ετών. Με έντονα τα στοιχεία που έκαναν διάσημο
και επιτυχημένο τον Steven Spielberg στις δουλειές του (παραμύθια με δράση και
αγάπη για την οικογένεια), δυστυχώς δεν τα πάει καθόλου καλά τα τελευταία
χρόνια με μέτριες ταινίες και αποτυχημένες ιδέες. Ας θυμηθούμε όμως λιγάκι την
καριέρα του και ας αγνοήσουμε παντελώς τα “Praying with Anger” και “Wide Awake”
όπου ακόμη δεν είχε βρει το στυλ του. Το 1999 λοιπόν, θα ταράξει τα νερά της
βιομηχανίας τρόμου με το “The Sixth Sense” και όλοι παραμιλάνε για τα scary
jumps και το φοβερό σενάριο που έκρυβε μια έκπληξη ισάξιας του «Παιχνίδι των
Λυγμών» (όχι τρόμου, αλλά αν δεν το έχετε δει τρέξτε, “The Crying Game” του 1992).
Στο συμπαθέστατο, με έκπληξη-σήμα κατατεθέν στο φινάλε, “Unbreakable”,
έδειξε ότι μπορεί να κάνει καλές ταινίες μυστηρίου, χωρίς απαραίτητα το
στοιχείο του τρόμου να είναι τόσο έντονο. Θα ακολουθήσει το “Signs” με τον
(τότε) superstar Mel Gibson που θα γίνει μεγάλη εισπρακτική επιτυχία.
Το “The Village” του 2004, παρόλο που είναι μια καθολική
επιστροφή στον τρόμο, θα διχάσει. Ανήκω σε αυτούς που τους άρεσε πολύ και δεν
ξενέρωσα από το φινάλε. Και εκεί η σχέση μας (προσωρινά) τελείωσε.
Τα “Lady in the Water” και “The Happening” τα είδα μέχρι τη
μέση και μόνο διαβάζοντας κριτικές για τα “The Last Airbender” και “Earth”,
θεώρησα ότι δεν υπάρχει επιστροφή για τον παντελώς ξεπερασμένο συμπαθή Ινδό.
Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται να επιστρέψεις στις
ρίζες σου και εντέλει αυτό θα κάνει ο M. Night Shyamalan. Η τελευταία του
ταινία είναι Found Footage, που όμως συνδυάζει όλα τα καλά στοιχεία του trendy αυτού υποείδους, με τις
δικές του εμμονές. Η Becca και ο
Tyler θα κάνουν διακοπές με τον παππού και τη γιαγιά για πρώτη όμως φορά. Η
μητέρα τους είχε κόψει κάθε επαφή με τους γονείς της μετά από μια επεισοδιακή
βραδιά πριν πολλά χρόνια. Η συμπεριφορά και οι συνήθειες των δύο ηλικιωμένων θα
κατατρομάξουν τα παιδιά (και ευτυχώς και εμάς μαζί) που κατά την παραμονή τους
εκεί θα ζήσουν άκρως ενοχλητικές εμπειρίες. Τα δύο παιδιά έχουν αποφασίσει να
μάθουν τι είχε συμβεί στο παρελθόν με τη μητέρα τους και αφού είναι η πρώτη
φορά που θα γνωρίζουν τον pοp pοp κα τη nana,
θα κινηματογραφήσουν με δύο κάμερες όλη την επανασύνδεση! Scary jumps και
τρομακτικές λήψεις υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας και χάρη στο ταλέντο
του σκηνοθέτη είναι επιτυχημένα. Βέβαια παράλληλα αναπτύσσονται σωστά οι
χαρακτήρες και στο κατάλληλο σημείο υπάρχει και η μεγάλη ανατροπή. Δε θα γίνω αυτός που φώναζε μέσα στην αίθουσα
ο «O Bruce Willis είναι φάντασμα» στην προβολή της Έκτης αίσθησης. Να πέσει
φωτιά να με κάψει (τσ τσ)! Αποκαλύπτοντας ένα τέτοιο μυστικό απαγορεύεις σε
κάποιον να δει την ταινία. Θα αρκεστώ, στην άποψη που έχω γενικότερα, ότι όσο
και αν λείπει η αληθοφάνεια η αποκάλυψη είναι εντυπωσιακή!
Το στοιχείο όμως που κάνει το “The Visit” διαφορετικό από
όποια άλλη Found Footage ταινία είναι το χιούμορ. Πιο συγκεκριμένα ο ρόλος του
Tyler, ερμηνευμένος από τον Ed Oxenbould
(εκνευριστικά αληθοφανής ερμηνεία) έχει τρελή πλάκα. Με τις
ατάκες και τα ραπαρίσματα του, χαλαρώνει το κλίμα και μειώνει τις ανησυχίες του
θεατή, για να ακολουθήσει στη συνέχεια κάποια άκρως τρομακτική σκηνή.
Εν ολίγοις, ο M. Night Shyamalan επέστρεψε με μια
ταινία-παραγγελιά αφού το είδος γνωρίζει δόξες τα τελευταία χρόνια και τα
καταφέρνει μια χαρά αφήνοντας πίσω του δέκα πέτρινα χρόνια. Ας τον
καλωσορίσουμε και πάλι.
7,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου