Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Big Nose Attack, Mr Highway Band, 7-Οdds 22.1.16 Gagarin


Οι Big Nose Attack μεγαλώσανε και δυναμώσανε, σε ένα Gagarin που απείχε πολύ από το να γεμίσει. Till the next time guys…

Στις 22 Γενάρη του οι Big Nose Attack θα έκαναν την επίσημη παρουσίαση του νέου τους δίσκου τους “69” στο Gagarin. Μετά και την επιτυχημένη πρώτη τους Ευρωπαϊκή περιοδεία  και με την συνδρομή των 7 odds και των Mr Highway Band, η βραδυά προμηνυόταν καυτή. Οι προσδοκίες μου πολύ υψηλές αφού θα τους έβλεπα για 4η φορά , με τις προηγούμενες τρεις να ακολουθούν σταθερά ανοδική πορεία σε απόδοση και πρώτη ως headliners, άρα μεγαλύτερη διάρκεια απόλαυσης. Η πρώτη μου επαφή μαζί τους ήταν ως support στους Blue oyster cult (θυμηθείτε εδώ την ανταπόκριση) όπου το classic ροκ κοινό που είχε κατακλύσει το Gagarin αρχικά σάστισε αλλά χειροκρότησε. Support στους Blues Pills ένιωσα ότι είναι πιο σίγουροι για τον εαυτό τους και στο Rockwave αποδείξανε ότι δυο άτομα μπορούν να διασκεδάσουν 10.000 κόσμου και γιατί όχι να τζαμάρουν και να αφιερώνουν στον BB King σε ένα μεγάλο mainstream φεστιβάλ. Θα περίμενε κανείς ότι με τη σκληρή δουλειά και την ποιοτική blues rock τους το Gagarin θα γέμιζε και από μέσα μου το ευχόμουν. Όμως μόλις 300 (max) νοματαίοι συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν αυτή τη δυνατή τριπλέτα της εγχώριας ροκ σκηνής. 


Οι 7-Odds (7) για 40 λεπτά μας χόρτασαν garage επιθετικές συνθέσεις με αποκορύφωμα τη διασκευή στο Run to your mama των Goat που μας είχαν επισκεφθεί τον Οκτώβρη που μας πέρασε (ανταπόκριση εδώ). Με σαφή μουσική κατεύθυνση υπήρξαν στιγμές που ακούγονταν σαν οι Dead Kennedys να παίζουν ψυχεδέλεια ενώ φανερή ήταν και η επιρροή των Fuzztones στον ήχο τους. 
Οι Mr Highway Band (6) κινούνται σε εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση και παίζουν ένα είδος επικής americana με hard rock βέβαια δυναμική και τις ανάλογες κιθάρες. Ψαρωτικοί σε αρκετά σημεία αλλά και με ανέμπνευστες αλλαγές μέσα σε κάποια τραγούδια, θεωρώ  ότι είναι σε καλό δρόμο για να τελειοποιήσουν την συνολική τους εικόνα. 

Οι Big Nose Attack (6) έπιασαν την υψηλή γνωστή απόδοσή τους, είχαν καλή σκηνική παρουσία και έπαιξαν ένα μεγάλο set list όπου την τιμητική του είχε το νέο άλμπουμ ’69. Θα πείτε όλα καλά λοιπόν… αλλά όχι ακριβώς. Έκαναν ένα λάθος αντίστοιχο αλλά εκ διαμέτρου αντίθετο με τους Black Keys στο Rockwave.
Δυνάμωσαν τον ήχο υπερβολικά (της κιθάρας για να είμαστε ακριβείς), σε τέτοιο βαθμό που η φωνή του Boogieman ακουγόταν ελάχιστα. Και αν οι ικανότητες στην κιθάρα του frontman του διδύμου είναι αυτές που πάντα εντυπωσιάζουν, χωρίς να ακούγονται καθαρά τα φωνητικά του, τα τραγούδια δεν είχαν αρχή μέση και τέλος. Γεγονός που αφαίρεσε την αλήτικη και συνάμα μαγική ατμόσφαιρα που μας προσφέρουν. Μέρος του κοινού αντιδρούσε γενικά θετικά, όμως και ένα μεγάλο μέρος του (συμπεριλαμβανομένου και εμού) ένιωσε αμηχανία μπροστά σε αυτή την ηχητική επίθεση και εντέλει αδιαφορία. Κόσμος μπαινόβγαινε και κόσμος μίλαγε, ενώ όπως προανέφερα πολλοί παρακολουθούσαν και θαύμαζαν. Αφού έπαιξαν και μια καρα heavy διασκευή στο “Foxy lady”,  στο τέλος και στα απαραίτητα encore φιλοξένησαν στη σκηνή τον Πέτρο Τσεκούρα και το theremin ενώ για φινάλε ο Boogieman μας έπαιξε με πλαστικό γιουκαλίλι. Όσο για τον Little Tony, σε όλο το σετ διατήρησε την σταθερότητά του και έπαιξε δυναμικά όπως πάντα. Ο απολογισμός της βραδιάς μου άφησε ανάμικτα συναισθήματα. Ίσως φταίνε οι αρχικές προσδοκίες, ίσως και ο λίγος κόσμος σε σχέση με το τι αξίζουν, σίγουρα όμως μεγάλο ρόλο έπαιξε ο εκκωφαντικός ήχος. Αυτό τον ήχο έπρεπε να είχαν οι Black Keys στη Μαλακάσσα και όχι τα παιδιά στο Gagarin
Κλείνοντας και για να μην παρεξηγηθώ, τίποτα δεν μπορεί να μειώσει την καλλιτεχνική αξία των Big Nose Attack, όμως μιλώντας σαν οπαδός σας και όχι σαν πουρόκερ-ειδήμονας-συναυλιάκιας, ρε παιδιά δεν κερδίσατε νέους φίλους αυτό το βράδυ. Παίζοντας τόσο δυνατά προβληματίσατε λιγάκι τους παλιούς.
Εις το επανιδείν λοιπόν, μέχρι το επόμενο ραντεβού μας που όπως συνηθίζεται σε αυτές τις καταστάσεις θα τα “ξαναβρούμε”. Είμαι σίγουρος.

ΥΓ. Θα τα πω, όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί αξίζει. Η Σοφία προτίμησε 7odds που όπως δήλωσε ξέρουν τι παίζουν, ενώ θεωρεί ότι οι Mr Highway Band έχουν δουλειά ακόμα, έως ότου καταλήξουν στην ακριβή μουσική τους ταυτότητα. Σωστά διαπίστωσε ότι οι ΒΝΑ βγάζουν ήχους 5μελούς μπάντας ενώ έκανε και εμάς (και την Κατερίνα), τους πικραμένους να περάσουμε καλά (βοήθησαν και οι μπύρες!) Να μας ξανάρθεις.