Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

Mother! (2017) Drama, Mystery, Horror



Υπάρχει ταινία του Aronofsky που να μην έχει προκαλέσει αναταραχή και διχασμό στο κινηματογραφικό σύμπαν; Η απάντηση είναι όχι. Ακόμη και οι φανατικοί του οπαδοί έχουν λιγότερο αγαπημένες ταινίες, κάποιοι αποκήρυσσαν το “Ρέκβιεμ” ως εκβιαστικό, ενώ άλλοι θεωρούν το “Black Swan” μια αγχωτική μπούρδα και μισή. Γούστα είναι αυτά. Δεν γίνεται να σε εκφράζουν όλοι οι σκηνοθέτες, να σε συγκινούν όλα τα θέματα ή ο εκάστοτε τρόπος προσέγγισης του αγαπημένου σου σκηνοθέτη. Τον συγκεκριμένο δημιουργό, πλην “Νώε”, πραγματικά τον λατρεύω ( θυμηθείτε εδώ το σχετικό αφιέρωμα). Θεωρώ ότι το σινεμά του είναι άκρως προσωπικό και επιθετικό, δεν χαρίζεται σε κανέναν. Πραγματοποιεί την ακραία και αρρωστημένη, πολλές φορές οπτική του, τηρώντας κάποιους (ελάχιστους) βασικούς κανόνες “κανονικής” αφήγησης και σκηνοθετικής προσέγγισης. Με το “Mother” δεν τηρεί πλέον τίποτα. Η τελευταία του ταινία, για πρώτη φορά σε δικό του σενάριο, είναι καταδικασμένη να διχάζει και με ευκολία αντικαθιστά το Ρέκβιεμ ως η πιο αμφιλεγόμενη δημιουργία του.
Η Μητέρα και ο Δημιουργός (δεν υπάρχουν ονόματα), δέχονται επίσκεψη στο σπίτι τους, από τον Άνδρα και τη Γυναίκα. Η κατάσταση θα παρεκτραπεί όταν οι εισβολείς θα αυξηθούν δραματικά.
Δείτε την ταινία μόνο αφού αφήσετε πίσω σας οποιαδήποτε ελπίδα συμβατικής αφήγησης και σεναρίου. Τα πάντα είναι συμβολικά, και αφορούν το Θεό και την Γη-Φύση!!!
Η ταινία είναι σαν να χωρίζεται σε δυο μέρη. Στο πρώτο χτίζεται το μυστήριο, ενώ στο δεύτερο και μικρότερο σε διάρκεια, οπλιστείτε με πολύ δύναμη για να αντέξετε την ένταση και το gore
Καταλαβαίνω απόλυτα το σοκ όσων είδαν την ταινία βλέποντας το trailer και περιμένοντας ένα ghost story αλά Aronofsky, δεν καταλαβαίνω όμως αυτούς που θεωρούν ότι λόγω μη πειστικής εξέλιξης του σεναρίου, ο Aronofsky “ξέφυγε” στο δεύτερο μέρος για να εντυπωσιάσει…
Αυτό που συμβαίνει είναι ακριβώς το αντίθετο. Το “Mother!” (με θαυμαστικό) είναι το ακριβές και ολοκληρωμένο όραμά του από την εφιαλτική πρώτη εικόνα έως το «κουφό – τροφή για σκέψη» τελευταίο δευτερόλεπτο. Όπως κάθε φορά, έχει τον απόλυτο έλεγχο της δημιουργίας του και είμαστε τυχεροί που αυτό συμβαίνει εντός Hollywood.
Συγκλονιστική η Jennifer Lawrence, με την κάμερα στο πρόσωπό της για το μεγαλύτερο μέρος του φιλμ και πολύ καλό όλο το πρωτοκλασάτο καστ (δυνατό comeback για την Michelle Pfeiffer)!
Μια τελευταία παρατήρηση. Σκηνοθετικά είναι για άλλη μια φορά εκπληκτική η δουλειά του Aronofsky, ενώ για πρώτη φορά ταινία του, δεν έχει ούτε μια νότα μουσικής! Σπουδαίο επίτευγμα!

8,5/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου